باریکه ی تبسم

بشنو از قلیان حکایت می کند 

 از خماری ها شکایت می کند 

 

نامه ام با نام قل آغاز کن

ای تو دل در دود او پرواز کن

خسته ام از زخم های روزگار

می نشینم پای قلیون بر قرار

ای زغالت چون دلم آتش به سر

ای پک اول ز تو بس کار گر

این کلاه نقره ی فویل تو چیست؟

چاق گردانِ دمِ گرمِ تو کیست؟